Druk om vrij te zijn (deel2)

Vandaag gaan we verder op reis naar wie ik ben en waarom ik de dingen doe zoals ik doe. Gebruik ervan wat je nodig hebt er is voldoende

Ik vind het een mooie weerspiegeling waarmee ik gisteren afsloot in wat er omgaat in mensen. Een voorbeeld: ik kijk geen voetbal, f1 enz. Als ik zeg als Nederland savonds speelt, ga naar bed om 21:30 en ben ik raar “je gaat toch wel kijken” en dat soort dingen…

Ik plan een lange wandeling met een vriendin in, doe vrijwilligerswerk en haal zo mijn energie uit het leven. Ik sta liever aan het bed in een Hospice. En hoppa komt die weer…”Dat jij daar tijd voor hebt” en dat soort dingen…Hoe denk jij hierover?

Joh ik heb zelf ook echt wel een visie hierover (ik ben ook gewoon een mens) en ik ga hier zo mee om: ik respecteer de keuze van de ander en wens diegene veel plezier. En dan is het geen oordeel meer en slechts een mening en een visie in mijn beleving. Want weet ik veel wat die persoon meedraagt? Je weet het gewoon niet!.

Hierin zouden we de touwtjes wat meer mogen vieren in mijn beleving. We vinden van alles wat en hebben overal wel een verklaring en een richtlijn voor. Dat vervolgens gekeurd, geswipt en alles word.

En ik merk steeds meer dat mensen vaak over hun eigen stuk hebben in een reactie en dat mag. Ieder zijn weg en ieder zijn pad. Dit is de mijne en ik maak iedere dag hele mooie stappen.

Omarm het leven en vind een balans die passend is bij jou… Wat past het beste bij jou?

Ik heb gemerkt bij het wandelen dat bagage een grote rol is in de beleving van de route. Zo ook in het leven. En daarom heb ik de afgelopen jaren aardig wat bagage los gelaten.

Mensen die dicht bij me zouden staan en toch veel met hun eigen stuk bezig zijn.

Want goh zwaar alleen staand vader, zal ik de kleine een keer meenemen of een opleiding naast je werk en alles, ik kom je even een dagje helpen……die mis ik vaak dan. Ik merkte dit steeds meer, omdat er ook mensen zijn die verder weg staan en dit juist wel doen. Mensen die ook bv. OPRECHT vragen “hoe gaat het” of zal ik even langskomen of helpen.

Dus ik ben selectiever geworden. Maar als de buurman een handje nodig heeft ben ik er, als je midden in de nacht aanbelt om een slaapplek, maak ik je bed op alleen ben ik selectiever geworden in wie en wat ik met me mee ga dragen om mijn reis.

Wanneer mensen meer het bij zichzelf houden en vooral “adviezen” en “willen oplossen” los kunnen laten, is iedereen van harte welkom. Want besef wat je hiermee eigenlijk zegt………

Wanneer je mijn blog leest, kijk dan eens waarin je dit in je eigen leven kunt toepassen om eens naast elkaar neer te leggen. Waarin zijn de dingen uit balans…Waar word jij niet (echt) gezien? Hoe ervaar jij dit?

Morgen het vervolg op deze blog en ik nodig je uit om dit vandaag eens mee te nemen en misschien kun je hier iets van uiten voor je zelf op welke manier dan ook.

(note: deze reeks start bij blog Ballast )