Stil staan
Stil staan
Stilstaan
Vroeger had ik nooit een eigen plek
Vroeger was er voor mij nooit genoeg
Vroeger moest ik altijd waakzaam zijn
Vroeger werd ik mishandeld geslagen fysiek geestelijk en emotioneel
Vroeger ……was 1 grote klerezooi
En dat allemaal in de tijd waarin ik als kind de wereld mocht ontdekken. Want wat is de wereld toch mooi.
Altijd maar vluchten en verhuizen
Altijd alles maar kwijt raken en opnieuw moeten beginnen
Altijd maar angsten
Altijd maar achterom kijken
Altijd maar wachten op iedere vorm van een klap
Alle beloftes van iedereen hulpverlening vrienden kennissen familie met een keer op keer niet nagekomen en stond ik er als kind alleen voor.
Dromen over een dag zonder verdriet
Dromen over een gelukkig gezin ( net als in de Unox reclame )
Dromen over te zijn wie je bent
Dromen over normaal te zijn
Dromen over, over de dood
Mensen hebben het wel eens over heb je wel een veilig thuis gehad
Ik heb vroeger nooit een thuis gehad en veilig, nee veilig was het helemaal niet
Van jongs af aan moest ik de dingen doen wat een volwassen deed
En nu ik volwassen ben maak ik een heleboel foto's om niet meer te verliezen en het vast te kunnen houden
Ik vertrouw niks of niemand. Ik heb het altijd alleen moeten doen en dat heeft me gemaakt tot wie ik ben. Door bv te zorgen dat ik overal net iets meer doe, zodat ik het altijd goed doe
Ik ben altijd alert.
Ik zie alles
Ik hoor alles
Ik wil alles zien
Ik wil alles horen
want pas als ik overzicht heb en zelf de touwtjes in handen heb, weet ik dat het te vertrouwen is.
Want ik ben alert en alertheid omdat ik anders klappen krijg en me niet veilig voel.
En ik let op alles en ik zie alles en zelfs als ik slaap wil ik wakker zijn.
En dit heb ik mezelf aangeleerd om me wel veilig te voelen.
Ik ben harder geworden, zakelijk, gevoelloos, rationeel, kort door de bocht.
Ik heb van me afgeslagen, gevochten en ben door diepe dalen gegaan.
En ik ben me slechter gaan voelen en mezelf steeds verder onder de nul grens gaan plaatsen. Voor de ander gaan leven en alles gedaan voor de ander. En zelfs dan deed ik het niet goed.
Waar ik begonnen ben met mijn verslavingen onder controle te krijgen, is het nu steeds verder de tijd om nog steeds een laagje dieper te gaan en weer me-time creëren met mijn eigen grenzen, waarin mijn eigen ik mag gaan verbreden.
En inmiddels alweer een aantal jaren en wijze leermeester en leeraressen verder begin ik langzaam mijn deksesl van de put te trekken. En mag in gebalanseerd mijn diepe wonden uit het verleden gaan helen.
En dat maakt dat ik nu tegen mezelf mag zeggen “je hebt nooit iemand opzettelijk kwaad willen doen” en “alles wat je gedaan hebt was op dat moment het beste in jou ogen”
Ik mag gaan toelaten wat ik meestal bagatelliseer en mezelf daarmee niet serieus neem en heb dan ook niet van een ander mag verwachten.
Mijn jeugd was traumatisch, zorgelijk en onbegrijpelijk.
Dit heeft gemaakt wie ik geworden was en door dit destijds in de ogen aan te kijken en de stappen te maken ben ik geworden wie ik ben.
Je bent niet meer dezelfde als toen. Jij bent jij.
Ik mag
Alles gaan voelen
Langzaam gaan beseffen dat er op deze aarde ook een plekje voor mij is
Mezelf liefde geven
Het vechten voor me plek loslaten
Oude wonden erkennen en daarmee te genezen
want ik doe er ook toe